Trybunał uznał, że stałe trzymanie skarżącego w warunkach więziennych bez właściwej opieki lekarskiej oraz pomocy stanowiły niehumanitarne traktowanie, które stanowi naruszenie art. 3 Konwencji (zakaz tortur i nieludzkiego lub poniżającego traktowania lub karania). Przepis art. 3 Konwencji nie może być interpretowany jako ustalający generalny obowiązek do zwolnienia zatrzymanego z powodu wystąpienia przesłanek zdrowotnych bądź jako obowiązek do przetransportowania go do publicznego szpitala, nawet jeśli osoba ta cierpi na choroby szczególnie trudne do wyleczenia, jednakże, przepis ten wymaga od Państwa zapewnienia, aby w szczególności zdrowie oraz samopoczucie osadzonych było odpowiednio zabezpieczone przez, między innymi, udzielanie im wymaganej pomocy lekarskiej.
Skarga nr 23052/05