Dostęp do nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej – zgłoszenia do Rzecznika Praw Pacjenta

Dostęp do nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej jest na ogół zagwarantowany – takie wnioski płyną ze zgłoszeń kierowanych do Rzecznika Praw Pacjenta w latach 2014-16, a obejmujących problematykę skarg i zapytań związanych z dostępem do tej właśnie formy pomocy medycznej.

Liczba pacjentów, kontaktujących się z Biurem Rzecznika Praw Pacjenta i poruszających tematykę związaną nocną i świąteczną opieką zdrowotną od lat utrzymuje się na stałym poziomie i stanowi mniej niż 0,08 % wszystkich spraw zgłaszanych w danym roku do Rzecznika.

W 2014 roku było to 58 spraw, w 2015 – 42 zgłoszenia, natomiast w bieżącym roku, do końca października, zarejestrowano 41 skarg i zapytań poświęconych tematyce nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. Również liczba sygnałów telefonicznych kierowanych na Ogólnopolską Bezpłatną Infolinię Rzecznika 800-190-590 utrzymuje się na stałym poziomie i nie przekracza 36 sygnałów rocznie. W latach 2014-16 w ramach prowadzonych postępowań wyjaśniających a dotyczących omawianej tematyki Rzecznik Praw Pacjenta w 9 sprawach stwierdził naruszenie praw pacjenta do świadczeń zdrowotnych oraz do dokumentacji medycznej.

Pacjenci skarżą się najczęściej na sytuacje, w których lekarz odmówił im udzielenia świadczenia zdrowotnego w ramach nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, niejednokrotnie odsyłając pacjenta do innego podmiotu leczniczego, w tym do lekarza rodzinnego, poradni specjalistycznej lub bezpośrednio do szpitala. Odmowy dotyczą również wykonania dokładniejszych badań lekarskich, wizyty domowej, nierozpoznania stanów, które mogły zagrażać zdrowiu i życiu pacjenta. Pojawiają się także skargi pacjentów związane ze zbyt długim czasem oczekiwania na udzielenie świadczenia zdrowotnego a także brak lekarza w punkcie nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. Pacjenci zgłaszają także przypadki odmowy udzielenia świadczeń uzasadnione rzekomą rejonizacją tej formy pomocy medycznej. Taka praktyka jest oczywiście bezprawna i nie powinna mieć miejsca. Każdy pacjent w przypadku pogorszenia stanu zdrowia może korzystać z tego typu świadczeń w dowolnym miejscu ich udzielania.