Szpital psychiatryczny – miejsce tajemnicze

Szpital psychiatryczny to placówka systemu ochrony zdrowia udzielająca pomocy osobom w stanie kryzysu psychicznego, które ze względu na stan zdrowia wymagają całodobowej opieki lekarskiej, pielęgniarskiej i terapeutycznej. Według przywołanej już ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 roku o ochronie zdrowia psychicznego, ilekroć mówi się w niej o szpitalu psychiatrycznym, odnosi się to w równym stopniu do oddziału psychiatrycznego w szpitalu ogólnym, kliniki psychiatrycznej, sanatorium dla osób z zaburzeniami psychicznymi, innego zakładu leczniczego podmiotu leczniczego w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, sprawującego całodobową opiekę psychiatryczną lub odwykową, niezależnie od podmiotu, który je tworzy i utrzymuje.

Szpital psychiatryczny to miejsce udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, których celem jest zachowanie zdrowia, zapobieganie chorobom i urazom, wczesne wykrywanie chorób, leczenie, pielęgnacja oraz zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie. Wykaz i warunki realizacji tychże świadczeń gwarantowanych określają załączniki 1 i 2 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 27 listopada 2013 roku w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień. Wszystko działa na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych.

W Polsce działa ponad 300 placówek wspierających całodobowo osoby wymagające pomocy z powodu kryzysu psychicznego czy uzależnienia.

Miejsca udzielania całodobowej pomocy z zakresu psychiatrii i leczenia uzależnień w poszczególnych województwach znajdziecie m.in. w Zintegrowanym Informatorze Pacjenta w zakładce Szpitale i opieka całodobowa.

Możemy wyodrębnić kilka rodzajów oddziałów psychiatrycznych i leczenia uzależnień, które choć udzielają wsparcia w kryzysie psychicznym lub w fazie uzależnienia, różnią się jednak od siebie.

1. oddziały ogólnopsychiatryczne – przeznaczone są dla pacjentów dorosłych, którzy zmagają się z takimi problemami jak depresja, schizofrenia, ale też zaburzenia nerwicowe czy problemy z odżywianiem.
2. oddziały dla dzieci i młodzieży – udzielające całodobowej pomocy najmłodszym pacjentom, do ukończenia 18 roku, a w części sytuacji także i starszym, którzy są uczniami szkół ponadgimnazjalnych. Zapewniają nie tylko pomoc medyczną, ale także możliwość kontynuacji nauki w szkole przyszpitalnej. 
3. oddziały sądowe – przebywają w nich osoby, które dopuściły się czynów zabronionych, ale w chwili ich dokonywania działały w stanie niepoczytalności, czyli nie mogły rozpoznać ich znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych.
4. zakłady opiekuńczo-lecznicze – to miejsce przeznaczone dla pacjentów, którzy zakończyli leczenie szpitalne, ale ze względu na stan zdrowia nadal wymagają całodobowej opieki medycznej. Długość pobytu w zakładzie opiekuńczo-leczniczym jest uzależniona od indywidualnego stanu zdrowia pacjenta i wynosi od kilku tygodni do kilku, a nawet kilkunastu lat.
5. oddziały leczenia uzależnień – zajmują się leczeniem osób uzależnionych od alkoholu, narkotyków, leków, patologicznego hazardu.
6. hostel  - to miejsce zamieszkania i terapii dla osób ze wzmożoną reakcją na stres,
   z trudnościami w podejmowaniu ról społecznych. Hostel nie jest docelowym miejscem zamieszkania, zakłada ograniczony czas terapii, przygotowuje do pełnienia ról społecznych i zawodowych w naturalnym środowisku.

W kolejnym Blasku Psychiatrii zabierzemy Was do jednego z największych szpitali psychiatrycznych w Polsce. Poznacie jego historię i teraźniejszość. #25BlaskówPsychiatrii – odsłona druga już za kilka dni. Zapraszamy!